पृथ्वीलाही
आकाराचे बंधन मग पडले
कल्पनेला
अमूर्ताचे का जोखड वाटले?
अज्ञाताच्या
अमर्याद पटावर
कला सुंदर,
लाघवी
मोडू नको हि भ्रम
समाधी
ध्यानस्थ तेज
अनुभवी
जे नव्हते माहित
तुला तू का उकलले?
कल्पनेला
अमूर्ताचे...
अट्टाहासी
विज्ञानाने
ऱ्हास हा मांडला
सूर सुखाचा
शोधताना
स्वरही सांडला
निसर्गाने शालीन
राहून खूप सोसले
कल्पनेला
अमूर्ताचे...
अज्ञानाच्या
काळोखात
ज्ञान ज्योत तर
हवी
अखंड सांगड
बांधाया पण
संवेदना तेवत
ठेवी
शोधिसी अंत
पुन्हा पुन्हा, ते तर सत्य नहरले
कल्पनेला
अमूर्ताचे का जोखड वाटले?
...भावना
