वारा हि त्या सोबत करतो, नक्षीदार घेऊन तान.
छटांच्या त्या वेडातच मग, मिसळू पाहे नित्तळ पाणी
त्याला हि ती सुचू लागली, ताला मधली तरंग गाणी.
सांधू पाही दोन तटांना, शिवधनुष्य पेले पूल एकटा...
पाहून त्या ते व्रत आचरता, आठवे मज कुणी धाकटा.
लोभस विभ्रम विलोभानांचे, कर्तृत्वाचे निरखून खांब
छोटीशी एक वाट सांगे, उबदार घर हे इथेच थांब!!